علمدار بصیر: دوباره رهبرم سخن گفت اما اینبار با قاطعیت تمام...

حدیث نورانی امام صادق ع و فوق العاده بشارت بخش در بالای سر مقام معظم رهبری: """قال الصادق‏(ع): مَن آمَنَ بِنا و صَدَّقَ حَدِیثَنا وَانتَظَرَ أمرَنا کانَ کَمَن قُتِلَ تَحتَ رایَهِ القائِمِ(بحار الأنوار ، ج 27 ، ص 138)"""

آن که به ما ایمان آورَد و سخن ما را تصدیق کند و منتظر امر [فرج] ما باشد، همچون کسی است که زیر پرچم قائم به شهادت برسد.

برای بار دوم فرمودند اجازه نمی دهم یعنی همه بدانند و به گوش باشند که باید خیالاتی را که در سر خود دارند به فراموشی بسپارند.

انگار سخنان گذشته ایشان نشان می داد که امروز اتفاق دیگری در جریان است....

دوباره سخنان رهبرم روح تازه‌ای بر جسم خموش جامعه بزرگ دغدغه مندان حریم انقلاب اسلامی بخشید و این در حالی بود که یک ماه از آخرین فرمایشات ایشان می گذشت و در این یک ماه برخی از هر گوشه ای بر طبل خود می زد و بر ساز وادادگی و سازش می دمید گویی انگار از اصل افتاده باشیم.

امروز آقا به همگان فهماند که انقلاب صاحب دارد و پای همه ارزشهای آن ایستاده است و نمی گذارد امریکا این شیطان بزرگ و پلید در انقلابی نفوذ کند که جهان چشم امید بدان بسته است.

سخنان گذشته رهبر انقلاب که یکی پس از دیگری امروز به حقیقت می پیوندد نشان از آن دارد که ایشان چیزی را در آینده می بینند که دیگران از دیدن بی بهره و دل خوشند.

جدا از سخنان پیشین امام خامنه ای در خصوص تحولات منطقه و بدعهدی دشمنان و.... ایشان به موضوعی جدید اشاره کردند و آن تجزیه عراق بود.

مقام معظم رهبری فرموده بودند که هدف از به وجود آوردن داعش توسط آمریکا تجزیه عراق است که چند روز پیش دولت مردان آمریکا به آن مهر تأیید زدند و دیروز نیز مقام معظم رهبری تذکر دادند.

رهبر این انقلاب که از هر فردی دلسوزتر به نظام هستند، خوب می دانند که آمریکا چه موجودی است و دست دوستی دادن با آن چه تبعاتی را به ارمغان خواهد آورد.

ولی متأسفانه علی رغم فرمایشات گران بهای رهبر انقلاب در گذشته که چراغ راه هدایت امروزمان می باشد، ولی باز هم برخی ها به آن بی اعتنا هستند و همچنان راه خود را رفته و دوستی با دشمن اصلی اسلام را در سر می پرورانند.

چه خوب است دل و گوش خود را فقط و فقط به رهبر عزیزمان بسپاریم و حرف های ایشان را عملی کنیم نه اینکه هر روز حرف تازه ای بزنیم و قدم کج کنیم که راه دوستی با آمریکا مهیاست و فلان دفتر به زودی کار خود را در ایران آغاز خواهد کرد.

امید است آنگونه باشیم که باید باشیم نه آنگونه باشیم که می خواهند باشیم.

پس اعلام می کنیم ما نیز اجازه نمی دهیم

علمدار بصیر: تابستان است و بساط عروسی به پا...

اما در این باورم که چرا رسم های گذشته ما به فراموشی و نمایش رسم های غربی گونه به مراسمات ما باز شده است.

در گذشته با صلوات و قرآن و اغلب با سفر به یکی از مکان های مقدس از جمله مشهد،کربلا و یا مکه راهی خانه بخت می شدند اما این روزها....

چشم و هم چشمی و تفلید کورکورانه از یکدیگر و بی توجهی به بار منفی آن باعث شده است مسیر برگزاری عروسی ها تغییر پیدا کند.

آنچه در برخی مراسمات مشاهده می کنیم چیزی است خارج از تصور که چرا آغاز زندگی با گناه مانوس می شود؟

چرا رسم های گذشتگان ما که سرشار از شادی و به دور از هرگونه گناهی بود را به فراموشی سپرده ایم و رسم هایی را جایگزین کرده ایم که نشانه های غربی در آن موج می زند و با بر چسب زدن باکلاس بودن آن، خود را گول میزنیم...

چند وقتی شده است که دلم از اقدامی که به تازگی در بین خانواده ها رسوخ پیدا کرده است گرفته و آن رقص مختلط افراد پس از مراسم عروسی است که در تالار برگزار می شود.

متاسفانه در بیرجند که همیشه بحث فرهنگی آن زبانزد بوده است اکنون مراسمات عروسی برگزار می شود که خارج از شأن این شهر می باشد و جای بسی تأسف و تأمل دارد.

مراسمات کنونی این روزهای بیرجند، رنگ و روی دیگری گرفته است که پس از صرف شام با کرایه کردن یکی از باغات اطراف همه ی افراد با ماشین های کارواش رفته ی خود، بوق زنان به آنجا رفته و خارج از هر حیا و غیرتی با وضعیت اسفناکی به رقص و پایکوبی می پردازند که بعضا تا نزدیکی سحر نیز ادامه دارد.

مسئولان فرهنگی نیز انگار در خواب غفلت هستند در حالی که باید هرچه زودتر به این موضوعات رسیدگی شود.

نباید بگذاریم قبح این گناه عظیم بشکند زیرا تبعات بعدی آن گریبانگیر شهر خواهد شد.

و سخن آخر..

دل امام زمانمان از کارهایمان خون است خواهشا بیش از این خون به دلش نکنیم...

پس بیاییم آنچه او می پسندد را انجام داده تا هدیه خود را از دستان پر مهرش بگیریم

امام خمینی(ره) من یک تار موی این کوخ نشینان را به همه کاخ نشینان عالم نمی‌دهم ولی انگار برخی ها این جمله رو برای خودشون اینگونه ترجمه کرده‌اند که من یک تار موی این کاخ نشینان را به همه کوخ نشینان عالم نمی‌دهم.

امام عزیز این انقلاب، عاشق کوخ نشینان بودند که متاسفانه برخی ها همانگونه که در حال تحریف امام هستند و قصد دارند امام دیگری را به ملت بشناسانند این موضوع را نیز به تحریف درآوردند تا نشان دهند آری همچنان تحریف امام ادامه دارد.

ارزش روستا و روستایی را هیچ کس نمی تواند بداند جز خداوند متعال پس اکنون که قدرشان را نمی دانیم پس نباید به آن ها توهین کنیم.

از دل همین روستاها بوده اند که افرادی برخواسته و در راه حق و دفاع از ناموس خود شهید شده اند و اکنون نیز برخی ها مانند جانبازان و آزاده گان نه تنها مورد محبت قرار نمی گیرند بلکه از بی مهری زیاد نیز بی نسیب نیستند.

باید گفت برخی ها که در شهر زندگی می کنند خود را از روستایی بودن جدا دانسته اند.

متاسفانه اکنون زندگی شهرنشینی برای برخی ها که اختلاص های بزرگ می کنند و در حال حاضر نیز در زندان به سر می برند که به دلیل نفوذی که دارند فقط نام زندانی بر روی آن هاست بر زندگی روستایی که نه اختلاص می کنند و نه تحریف شرف پیدا کرده است.

فراموش کردن روستاییان و زحماتشان چه در دوران انقلاب و چه در بعد آن برای همگان قابل درک است ولی برخی ها اکنون این موضوعات را فراموش کرده اند و انگار دچار همین بیماری هستند.

این که نزدیکان افراد در شهر زندگی کنند و اختلاص های میلیاردی انجام دهند چیزی نیست ولی روستاییانی که برای این مملکت زحمت کشیده اند اکنون باید مورد توهین قرار گیرند.

با این وجود اگر سخنان امام را تحریف می کنیم موردی نیست مواظب باشیم خودمان را تحریف نکرده و فراموش نکنیم که یک روستایی هستیم.

مطلبم را با وصیت نامه ی یکی از شهدای روستا آغاز می کنم تا همگان بدانند که در چه مسیری قدم نهادند و به چه درجه ای رسیده بودند و آن این است:

(ما از خداوند می خواهیم که قلوب ما را تغییر دهد.تا بفهمیم که برای چه در این دنیا آمدیم وباید چه بکنیم وچطوراز این دنیا برویم.یک مرگ حیوانی نباشد به یک نحوی باشد که ما انبار نکنیم معاصی را در آنجا و روسیاه باشیم در نزد شهدا و خداوند تایید کند مارا و همه ما آدم شویم.اسلام آمده است تا آدم درست کندهمه انبیا برای این معنا آمده اند خدایا دلهای این هایی که مخالف جمهوری اسلامی هستند برگردان تا آدم شوند ما باید این جنگ را ادامه دهیم تا وقتی که انشا الله پیروزی حاصل شود.)

نام: شهید محمود ربیعی از روستای خان آباد

تاریخ تولد:1347

تاریخ شهادت:6/6/1365

محل شهادت:عملیات کربلای 5 شلمچه

شهید ربیعی هر آنچه خواستم بگویم را گفت...

ولی برایم جای سوال است که کسی که در مملکت جایگاهی دارد چگونه حرفی می زند قبل آنکه به آن فکر کند...

قبل از آنکه بداند روستاییان چه کسانی بوده اند و به کجا رسیده اند...

قبل آنکه بداند همین روستاییان بوده اند که اکنون باعث شده اند افرادی چون من و شما زنده باشیم و در امنیت به سر ببریم...

قبل از آنکه بداند همین روستاییان بوده اند که در میدان ظلم جنگیدند تا ناموسمان در خطر نیوفتد...

قبل از آنکه بداند همین روستاییان بوده اند و هستند که باعث شده اند چشم های روباه های جهان به این خاک طمع نکند...

قبل از آنکه بداند همین روستاییان بوده اند که باعث افتخار ملت شده اند...

و....

امیدوارم همانگونه که شهید ربیعی فرمودند همگان طوری عمل کنیم تا شرمنده شهدا نباشیم.

پس ای مردم بدانید آری من یک روستایی ام...

علمدار بصیر: شنیدم و دیدم که با ورود فابیوس عامل ویروس ایدز در ایران وارد ایران شده است و جمعی از دانشجویان به اعتراض با پلاکاردهایی از وی قصد استقبال داشتند که با درگیری و گرفتن پلاکارها و پاره کردن آن ها ماجرا را به پایان رساندند

و اما......

آیا ین رسمش است؟

آیا باید با کسانی که به پشتیبانی و حمایت از پدران و مادران زجر دیده وارد میدان شده اند اینگونه برخورد کرد؟

آیا این فرد که فرزندان این ملت را که می توانستند برای کشور افتخار آفرینی کنند و اکنون در زیر خاک آرمیده اند ارزش آن را داشت که اینگونه برخورد کنند.

آیا فراموش کرده ایم که ذلت نمی پذیریم؟

آیا باور نداریم که ملت از این فرد خونخوار نفرت دارد و سکوت نمی کند؟

فابیوس نیز مانند ویروس انسان کشش به راحتی و بدون دردسر و با افتخار آمد ولی اینبار با کتک زدن ملت نه با اعتراض به وی.

و اینگونه است که دنیا با تحریم عوض می شود....

امید است خودمان بعد تحریم عوض نشویم....

بیش از 10 سال است که وزرای خارجه فرانسه به ایران سفری نداشته اند و امروز متأسفانه کسی خواهد آمد که نفرین خیلی از افراد پشت سر اوست.

ملت ایران خاطره خوشی از فابیوس ندارند چرا که هنوز تجربه تلخ ارسال خون های آلوده از فرانسه به ایران و گرفتار شدن بسیاری از فرزندان این سرزمین به ویروس ایدز را فراموش نکرده اند.

اینکه پس از گذشت سال ها برای فردی که فرزندان این مملکت را دچار بیماری کرد که علاج آن بسیار سخت بود و پدران و مادران آب شدن فرزندانشان را در جلوی دیدگان خود می دیدند، فرش قرمز پهن کرد، کاری بس قابل تأمل است.

حالا که تصمیم به آمدن این فرد مورد تحریم و نفرت گرفته شده و شاهد حضور وی خواهیم بود ای کاش مادر و پدران زجردیده را نیز برای دیدار با وی فراهم شود تا نشان دهند آنچه به سر این مملکت آوردهبه سادگی قابل فراموشی نخواهد بود و این خاطره ی دیدار را تا عمر دارد از یادش نرود.

مثل اینکه تحریم ها برداشته شده و ایشان نیز راه ورود به ایران را در برداشتن تحریم می دیدند.

متأسفانه وقتی آب خوردن و طبیعت ما به تحریم وابسته می شود برداشتن تحریم نیز با آمدن چنین افرادی شروع می شود.

و ای کاش ما عامل ویروس ایدز را تحریم می کردیم تا جهان بداند ایران، همان ایران با عظمت و قدرتمند است که به هیچ کسی اجازه ی توهین به آن را نمی دهد حتی اگر به نان شبش محتاج شود.

لازم به ذکر است فابیوس در سخنانی قبل از سفر خود به ایران گفته است: "ما می خواهیم دوباره روابطمان را با ایران برقرار  کنیم " و امیدواریم مسئولان کشورمان نیز حواسشان به این ارتباط مجدد باشد و این بار کاری نکنند که داغ دیگری بر دل مردم این سرزمین گذاشته شود.

علمدار بصیر: کنسرت و آن هم برگزاری آن در دانشگاه و مهم تر از این اجرای آن در سالنی به نام سالن اجلاس نماز......

این چند کلمه خود بازگوی بسیاری از اتفاقات و حرف هایی است که نادیده گرفته شد و بسیاری از اقداماتی است که جلوگیری نشد.

امام خامنه ای در سخنان اخیر خود مخالف برگزاری کنسرت ها در دانشگاه ها بوده اند و علی رغم اینکه برخی از مسئولان استان در این باره سخن گفتند ولی باز هم کنسرتی این بار در دانشگاه پیام نور بیرجند برگزار شد.

 آری کنسرت مازیار فلاحی با بلیطی 60 الی 70 هزار تومانی که از همین مبلغ مشخص می شود برای بچه پولدارها ترتیب داده شده بود، در دانشگاه پیام نور بیرجند آن هم در سالن اجلاس نماز برگزار شد هر چند نسبت به دیگر کنسرت ها برنامه ریزی بهتری شده بود اما اعمالی نیز انجام گشت که نه تنها حرمت این سالن که اغلب مراسمات مذهبی و کنگره های شهدا در آن برگزار می شود شکست بلکه حرمت سخنان رهبری نیز شکسته شد و اینجاست که باید بگوییم وای بر ما!!!!!!!!!!!

در این کنسرت نیز رنگین‌کمانی از رنگ‌ها، لباس‌های زننده، کوتاه و چسبان را شاهد بودیم. حتی در برخی موارد، برخی افراد، اهمیتی به لغزیدنِ شالِ روی سرشان نمی‌دادند و برای مدتی سرشان لخت بود.

متأسفانه باید گفت چرا سخنان مقام معظم رهبری برای برخی ها اهمیت ندارد و چرا با زدن این حرف که اکنون دانشگاه ها تعطیل اند و برگزاری آن عیبی ندارد اصل موضوع را به فراموشی سپردند.

دیگر حرفا پشت گوش انداخته می شود و برخی ها خود را به خواب میزنند و از انجام کارهای اصلی خود دور افتاده اند.

ای کاش بدانیم آن آقایی که تصمیم میگیرد خیر و صلاح ما را می خواهد و از اقداماتی آگاه است که ما از دانستن آن عاجزیم.

امید است همه مطیع امر رهبری باشیم و دستورات ایشان را به نحو احسن انجام دهیم و برای شادی برخی، فرمایشات ایشان را زیر پای نگذاریم.

 به مسئولان دانشگاه نیز توصیه می شود که این گونه مراسمات خدای نکرده فتح بابی برای دوره تحصیلی دانشجویان نشود.