به گزارش علمدار بصیر: رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام طی گفت‌وگویی که از وی در کتابی با عنوان «صراحت‌نامه» توسط انتشارات سیمای شرق با همکاری ماهنامه مدیریت ارتباطات منتشر شده است علاوه بر پاسخ به مسائل سیاسی به سؤوالات متنوعی در حوزه زندگی شخصی خود، مسائل ارتباطی و فرهنگی پاسخ می‌دهد.

* شما خودتان از اینترنت استفاده می‌کنید؟

- بله، استفاده می‌کنم.

* یعنی شخصاً استفاده می‌کنید و پشت کامپیوتر می‌نشینید؟
- بله، شخصاً استفاده می‌کنم.

* بیشتر کدام سایت‌ها را می‌بینید؟
- الان بیشتر سایت‌های خبری را می‌‌بینم.

* بی‌بی‌سی را می‌بینید؟
- بله، گاهی می‌بینم.

* از بی‌بی‌سی چه تحلیلی دارید؟
- بی‌بی‌سی در واقع برای نیل به اهدافی که دارد، حرفه‌ای عمل می‌کند.

* در مورد شبکه بی‌بی‌سی فارسی صحبت می‌کنید؟
- هم عربی و هم فارسی. اینها حرفه‌ای عمل می‌کنند. خبرنگاران و گوینده‌های ورزیده‌ای دارند و از لحاظ جامعه‌شناسی و روابط عمومی مطلعند. در خیلی از جاها خبرنگار دارند و با سیاستی که خودشان دارند، خبرها را انتخاب می‌کنند و به خورد مردم می‌دهند، یعنی از لحن و شیوه‌هایی که تجربه شده استفاده می‌کنند. حرف‌ها را فشرده می‌زنند و سعی می‌‌کنند موذیانه اهداف خود را القا کنند.
در زمان انقلاب، آن موقع آنها طرفدار شاه بودند، اما خبرهایی که بی‌بی‌سی می‌داد به ضرر رژیم شاه بود و خیلی وقت‌ها این اخبار به درد ما می‌خورد. در همه دنیا هم همین کار را می‌کند. این سیاستی است که مستمع جذب می‌کند و دولت‌ها گوش می‌دهند، برای اینکه بببینند چه دارد می‌گوید و چقدر به نفعشان می‌گوید و چطور می‌توانند جلویش را بگیرند. مردمی هم که مخالفند، گوش می‌دهند. آنها افکار و سیاست‌های خودشان را هم در اخبار می‌آورند و سیاست‌های خودشان را مخلوط اخبار می‌کنند. خیلی حرفه‌ای عمل می‌کنند.

* ما چه باید بکنیم؟
- اینکه باید چه کنیم خیلی مهم است. چون اطلاع‌رسانی الان یک علم است. گرایش تبلیغی در علوم انسانی یک بحث بسیار وسیع است و دانشگاه‌ها اینها را بحث می‌کنند و باید متخصصان ببینند راه نفوذ بیشتر در مردم چیست، راه تنفر درست کردن چیست. راه مبارزه با این پدیده که سابقه‌ای طولانی هم در گذشته دارد، امروزه یک علم است که باید آن را داشته باشیم و به جوانان خود تعلیم بدهیم.

* نظر شما به عنوان شخصیتی که هم تجربه‌اش را و هم مدیریتش را داشتید و همین الان هم در رأس بالاترین نهاد مشورتی نظام نشسته‌اید، چیست؟
- بالاخره می‌گویم که باید اولاً واقعیت محیط و مخاطب‌ را بشناسیم. ثانیاً حرف‌هایی که مخاطب را فراری بدهد، نگوییم و حرف‌هایی بزنیم که وجدان طرف را قانع کند. البته اگر کسی خودش عقیده‌ای دارد، حرف‌های خودش را هم در آن قالب می‌تواند در بیاورد. ما توقع نداریم بی‌بی‌سی بیاید سیاست کشور خودش را فراموش کند. سیاست آن کشور را در هر برنامه‌ای می‌بینید، حتی سیاست استعماری‌اش را. با شیوه‌ای حرف‌های خود را در مغز مردم جا می‌کند. ما باید با دانش روانشناسی، جامعه‌شناسی و پیش‌بینی آینده آشنا باشیم. الان خیلی چیزها در اطلاع‌رسانی شرط است.

* فرض کنید آقای مهاجرانی به عنوان کسی که سال‌ها معاون شما بوده، وقتی شما ایشان را در بی‌بی‌سی فارسی می‌بینید، چه احساسی به شما دست می‌دهد؟
- مایل نیستم هیچ‌ وقت از آن رسانه استفاده کنم. آنها خودشان می‌دانند و من نمی‌دانم چه دلیلی برای خودشان دارند. حرف خودم را هم نمی‌خواهم به آنها تحمیل کنم.

منبع: گویا

به گزارش علمدار بصیر: «عدلی منصور» رئیس‌جمهور موقت مصر دقایقی قبل «محمد البرادعی» را به عنوان نخست‌وزیر جدید این کشور مأمور تشکیل کابینه کرد.
البرادعی که تا چند سال قبل مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بود، نامی آشنا برای ایرانی‌هاست و برای حل موضوع برنامه هسته‌ای ایران، به تهران هم سفر کرده است.
 
نخست‌وزیر جدید مصر اولین بار در سال 1997 به عنوان مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی انتخاب شد و تا سال 2009 این سمت را طی سه دوره در اختیار داشت.
موضوع پرونده هسته‌ای ایران یکی از اصلی‌ترین پرونده‌های مطرح‌شده در دوره وی بود. وی بعدها چهار فصل از 13 فصل کتاب خاطرات کاری‌اش تحت عنوان را به پرونده هسته‌ای ایران اختصاص داد. وی در سال 2003 با «حسن روحانی» دبیر وقت شورای عالی امنیت ملی و رئیس‌جمهور منتخب نیز دیدارهایی داشته است.

البرادعی در کتابش که «عصر فریب: دیپلماسی هسته‌ای در عصر خیانت» نام داشت، به بحث حمله آمریکا به عراق هم پرداخته و آن را غیرضروری دانسته است. وی در این مورد نوشته است که جورج بوش رئیس جمهور وقت آمریکا علی‌رغم گزارشات آژانس مبنی بر عدم وجود سلاح‌های کشتار جمعی در این کشور، به بهانه خلع سلاح رژیم صدام، آزادی مردم عراق و نجات جهان از آنچه که خطر بزرگ سلاح‌های کشتار جمعی خواند، به عراق حمله کرد.

وی در این مورد می‌نویسد: بازرسان آژانس در تحقیقات خود از عراق لوله‌های آلومینیومی را پیدا کرده که به منظور ساخت گلوله‌های توپخانه‌ای و نه برای ساخت بمب‌های هسته‌ای طراحی شده ‌بودند. من نتایج تحقیقات آژانس را به شورای امنیت سازمان ملل گزارش کردم اما بوش در فردای آن روز در سخنرانی وضعیت کشور ادعا‌های خود درباره لوله‌های آلومینیومی در عراق را تکرار کرد.
نخست‌وزیر جدید مصر در کتاب خود، بوش را یک جنایتکار جنگی خوانده و خواستار محاکمه وی در دادگاه بین‌المللی لاهه شده است.
البرادعی اولین بار در سال 1984 و در حالی که 42 سال سن داشت، وارد آژانس بین‌المللی انرژی اتمی شد. او تا سال 1993 به عنوان مشاور حقوقی آژانس فعالیت می‌کرد و از سال 1993 تا 1997 که جانشین «هانس بلیکس» سوئدی شد، دستیار مدیر کل روابط خارجه آژانس بود.

انجمن حقوق بین‌الملل و جامعه آمریکایی حقوق بین‌الملل هم از دیگر محل‌های فعالیت وی همزمان با حضور در آژانس بودند. وی در سال 2005 برنده جایزه صلح نوبل شد.
البرادعی پس از فراغت از مدیرکلی آژانس انرژی اتمی به مصر بازگشت و او تا پیش از انقلاب مصر در سال 2011 به عنوان یکی از گزینه‌های احتمالی شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری مطرح بود.
نخست‌وزیر جدید مصر دارنده مدرک لیسانس حقوق از دانشگاه قاهره و دکتری «حقوق بین‌المللی» از دانشکده حقوق دانشگاه نیویورک است.
او با «آیدا الکاچف» که گفته می‌شود اصالت ایرانی دارد، ازدواج کرده است. حاصل این ازدواج دو فرزند به نام‌های لیلا و مصطفی است. لیلا که نظیر پدر و پدربزرگش در رشته حقوق تحصیل کرده، اکنون وکیل بوده و همراه همسرش در لندن زندگی می‌کند. مصطفی هم مدیر بخش صوت یکی از شبکه‌های تلویزیونی در لندن است.
سابقه اولین حضور او در مشاغل دیپلماتیک به سال 1964 بازمی‌گردد، زمانی که او به عنوان نماینده وزارت خارجه مصر در جلسات سازمان ملل متحد با موضوعات سیاسی و حقوقی شرکت کرد. او بین سال‌های 1974 تا 1978 مشاور ویژه وزارت امور خارجه مصر بود و بعد از آن به عنوان مقام اردش در زمینه برنامه حقوق بین‌الملل در موسسه آموزش و تحقیق سازمان ملل متحد فعالیت کرد.
البرادعی سابقه تدریس در آمریکا را نیز دارد. او از سال 1981 تا 1987 استاد حقوق بین‌الملل دانشکده حقوق دانشگاه نیویورک بود.
وی در تحولات اخیر از مخالفان اصلی «محمد مرسی» به شمار می‌آمد و بارها کناره‌گیری وی را خواستار شده بود. او در دوران «حسنی مبارک» هم از منتقدان حکومت بود.

به گزارش علمدار بصیر: یکشنبه هفته گذشته مصادف بود با اولین سالگرد ریاست‌جمهوری «محمد مرسی» در مصر. اما این روز آغازی بود بر پایان مرسی و جنبش «موسوم» به تمرد در عرض تنها سه روز توانست با حمایت و مداخله ارتش، مرسی را از قدرت کنار بگذارد. روزنامه گاردین به نقل از منابع اطلاعاتی خود روایتی را از آخرین روزهای ریاست‌جمهوری «محمد مرسی» منتشر کرده که مشروح آن در ذیل می‌آید:

فرمانده ارتش نزد رئیس‌جمهور «محمد مرسی» آمد و یک خواسته ساده مطرح کرد: خودتان از قدرت کنار بروید.

"مگر اینکه از روی نعش من رد شوید!". این پاسخی بود که مرسی روز دوشنبه دو روز قبل از برکناری، به ژنرال "عبد الفتاح السیسی" داد.

اما دست آخر، اولین رئیس‌جمهور منتخب مصر به جایی رسید که خود را منزوی، بدون متحد و بدون هیچ حامی در بین نیروهای پلیس و ارتش یافت.

مقامات ارتش، مسئولان امنیتی و اعضای اخوان‌المسلمین می‌گویند، حتی وقتی کماندوهای ارتش آمدند تا او را به محلی نامعلوم ببرند، اعضای گارد ریاست‌جمهوری هم خیلی راحت کنار رفتند و اجازه این کار را دادند.

مقامات اخوان‌المسلمین می‌گویند از روز 23 ژوئن یعنی یک هفته قبل از آغاز تظاهرات بزرگ مخالفان، حدس می‌زدند که مرسی به آخر کار رسیده. نظامی‌ها هفت روز به مرسی وقت داده بود تا اختلافات میان خود و مردم را حل کند.

مرسی در این چند ماه آخر، تقریبا با همه نهادهای کشور درگیر بود، از سران مذهبی مسلمان و مسیحی گرفته تا دادگستری، نیروهای مسلح، پلیس و آژانس‌های اطلاعاتی. مخالفان سیاسی او هم اعطای اختیارات فراوان به اعضای اخوان‌المسلمین و دیگر اسلامگرایان در دوره مرسی و ناتوانی او در حل مشکلات عدیده اقتصادی مصر را در بوق و کرنا کردند و همین فشار افکار عمومی به او را افزایش داد.

بی‌اعتمادی بین مرسی و آژانس‌های اطلاعاتی‌اش آنقدر زیاد شده بود که آن‌ها شروع کردند به مخفی کردن اطلاعات از او. مثلا استقرار نیروها و خودروهای زرهی در شهرها، بدون اطلاع او صورت گرفت.

پلیس هم در جریان تظاهرات‌ها از حفاظت از دفاتر اخوان‌المسلمین در برابر حملات معترضان، خودداری کرد.

همین شد که مرسی وقتی برای بقای خود می‌جنگید، هیچ‌کسی را برای کمک گرفتن نداشت، تنها توانست از طریق سفرا از کشورهای غربی و گروه کوچکی از دستیارانش در اخوان‌المسلمین کمک بخواهد، که آن‌ها هم تنها کاری که توانستند بکنند، ضبط و انتشار سخنرانی دو دقیقه‌ای او بود.

مرسی در این سخنرانی احساسی، بر مشروعیت انتخاباتی‌اش تاکید. موضوعی که او بارها در جلساتش با السیسی هم درمیان گذاشته بود.

او اویل هفته دو مرتبه با السیسی و «هشام قندیل» نخست‌وزیر جلسه‌ای برای بحث در مورد راه‌های خروج از بحران داشت.

یکی از مقامات مصری می‌گوید، مرسی در تمام مدت این جلسات روی آرای انتخاباتی و مشروعیت خود تکیه می‌کرد. او می‌گوید مرسی نه برای تظاهرات‌های متعدد کاری می‌کرد و نه برای مشکلاتی مثل ناامنی، تورم، بیکاری، قطعی‌های برق و گره‌های ترافیکی که بیشترین فشارها را ایجاد کرده بود.

"مراد علی" یکی از سخنگوهای اخوان‌المسلمین است که می‌گوید ارتش از قبل تصمیم خود را برای برکناری مرسی گرفته بود. مرسی حاضر شده بود امتیازهایی بدهد، اما هیچ یک از آن‌ها السیسی را راضی نمی‌کرد.

علی می‌گوید: ما بی‌تجربه بودیم... فکرش را هم نمی‌کردیم بتوانند تا این حد خیانت کنند. آن‌ها اینطور برخورد می‌کردند که «یا بروید و اعلام کنید که استعفا می‌دهید، یا ما شما را به زندان می‌اندازیم».

مقامات اخوان‌المسلمین می‌گویند فهمیده بودند که خط پایان نزدیک است. یک سخنگوی دیگر اخوان می‌گوید: از همان 23 ژوئن می‌دانستیم که همه چیز تمام شده. سفرای غربی به ما گفته بودند.

این سخنگوی اخوان می‌گوید، "آن پترسون" سفیر آمریکا در مصر یکی از این مقامات غربی بوده که از قضیه خبر داشته است.

مرسی داخل ارتش دنبال متحد می‌گشت. او به دو دستیار ارشدش («اسعد الشیخ» و «رفاعه الطهطاوی») دستور داده بود که در یگان دوم نیروی زمینی ارتش در پورت سعید و اسماعیلیه که در کانال سوئز مستقر بودند، به دنبال افسران حامی او باشند.

مقامات امنیتی مطلع می‌گویند هدف مرسی از این دستور امتیازگیری در برابر السیسی بوده است.

هرچند که به نظر نمی‌رسید این دستور مرسی هم دستاوردی برای او داشته باشد، اما السیسی با مطلع شدن از این دستور، همان شانس ناچیز مرسی را هم از او گرفت. السیسی به فرماندهان تمام واحدهای ارتش دستور داد که به هیچ وجه هیچ تماسی با کاخ ریاست‌جمهوری نداشته باشند. او حتی برای اطمینان، نیروهای زبده‌ای را برای اعزام به واحدهایی که فرماندهان آن‌ها با دستیاران مرسی تماس داشته‌اند، آماده کرده بود.

مرسی به پایان خط نزدیک می‌شود

مرسی سعی می‌کرد ظاهر را حفظ کند و طوری نشان دهد که دولت در حال انجام فعالیت‌های روزمره است.

دفاتر او بیانیه‌‌هایی در مورد جلساتش با وزرای کابینه برای بحث بر سر موضوعاتی مثل تامین مواد غذایی در طول ماه رمضان صادر می‌کردند. چهار نفر از وزرای او هم مصاحبه‌هایی در مورد کمبود سوخت و قطعی‌های برق با تلویزیون داشتند، که در کاخ ریاست‌جمهوری ضبط شد.

مخالفان قرار گذاشته بودند اولین تظاهرات را روز 30 ژوئن یعنی در سالگرد تحلیف مرسی برگزار کنند، اما آن‌ها زودتر این تظاهرات‌ها را آغاز کردند و مرسی عملا از 26 ژوئن مجبور شد کاخ الاتحادیه را ترک کند.

فردای آن روز، مرسی و خانواده‌اش به شعبه گارد ریاست‌جمهوری در قاهره که زیر نظر ارتش است منتقل شدند، تا از آن‌ها مراقبت شود.

مرسی باز هم تا پیش از 30 ژوئن در کاخ «القبه» کار می‌کرد، تا اینکه نهایتا گارد ریاست‌جمهوری به وی پیشنهاد کرد که به دفتر آن‌ها برود.

یک مقام نظامی می‌گوید «عصام الحداد» دستیار سیاست خارجی مرسی با دولت‌های غربی تماس گرفت تا دیدگاهی خوش‌بینانه به آن‌ها ارائه کند. او همچنین بیانیه‌هایی به زبان انگلیسی منتشر کرد تا به رسانه‌های غربی بگوید میلیون‌ها نفری که در خیابان‌ها تظاهرات‌ کرده‌اند، نماینده همه مردم مصر نیستند و کودتای نظامی هم تنها در حد حرف است و قابل اجرا نیست.

آنطور که روزنامه معتبر «الاهرام» نوشته، به مرسی پیشنهاد انتقال به ترکیه، لیبی یا نقاطی دیگر هم ارائه شده، اما او قبول نکرده. همین‌طور به او پیشنهاد شده که در صورت کناره‌گیری داوطلبانه از تعقیب قضایی مصون باشد.

مرسی اواخر وقت سه‌شنبه سخنرانی کرد و بر ماندن در قدرت تاکید کرد. او همچنین از هوادارانش خواست برای دفاع از مشروعیت او مبارزه کنند.

بلافاصله بعد از این سخنرانی بود که السیسی او را در دفتر گارد ریاست‌جمهوری بازداشت کرد. روز بعد از آن، ضرب‌الاجل ارتش برای مرسی سر رسید. ساعت پنج صبح ارتش شروع به استقرار نیروهای خود در شهرهای بزرگ کرد و ویدئوهایی از آن را در فیس‌‌بوک منتشر کرد تا به مردم اطمینان دهد. گاردهای ریاست‌جمهوری که مسئول محافظت از مرسی بودند، اواسط روز وی را ترک کرده و نیروهای ارتش سر رسیدند.

هیچ درگیری و بحثی پیش نیامد و مرسی بی‌سر و صدا رفت. عصر آن روز، السیسی برکناری مرسی را اعلام کرد.

منبع: فارس

به گزارش علمدار بصیر: محمد حسن یوسفی مدیرکل امور دانشجویان داخل وزارت علوم  گفت: دانشجویان دوره روزانه در دوران میهمانی و انتقال ملزم به پرداخت شهریه مطابق تعرفه دانشجویان نوبت دوم به مقصد هستند.
وی افزود: دانشجویان دوره روزانه متقاضی انتقال، در صورت دارا بودن نمره قبولی در دوره روزانه در مقصد، از پرداخت شهریه معاف هستند.
یوسفی در ادامه با اشاره به الزام پرداخت شهریه دانشجویان نوبت دوم در طول دوره میهمانی مبنا و میهمانی خاطرنشان کرد: دانشجویان نوبت دوم در طول دوره میهمانی مبنا و میهمانی، ملزم به پرداخت شهریه ثابت به مبدا و کل شهریه ثابت و متغیر به مقصد هستند.
مدیرکل امور دانشجویان داخل همچنین تاکید کرد: دانشجویان موسسات غیر دولتی در طول دوره در تمام حالت‌های میهمانی ملزم به پرداخت شهریه ثابت و متغیر ( متناسب با واحدهای اخذ شده در مقصد) به موسسه مبدا و پرداخت شهریه متغیر به موسسه مقصد هستند.
منبع:فارس

به گزارش علمدار بصیر: حجت الاسلام سید رضا قلمکاریان اصفهانی  در قم، با اشاره به وضعیت هلال ماه بیان کرد: با توجه به وضعیت هلال ماه در سراسر جهان، غروب دوشنبه به هیچ عنوان امکان رؤیت هلال ماه وجود نخواهد داشت و به این ترتیب سه شنبه آخر ماه شعبان است.
مدیر موسسه نجوم کبریا ادامه داد: با توجه به این موضوع و عدم رؤیت هلال در روز دوشنبه، ماه رمضان نیز قطعا 30 روزه خواهد بود.
وی بیان کرد: گروه‌های رصد استهلال در غروب دوشنبه در بوستان علوی مستقر می‌شوند و علاقمندان می‌توانند با حضور در این مکان سئوالات خود را از کارشناسان درباره علت عدم رؤیت هلال جویا شوند.
حجت الاسلام قلمکاریان اصفهانی درباره علت عدم روئیت هلال ابراز داشت: هلال ماه قبل از غروب خورشید غروب می‌کند و به هیمن دلیل قابل رؤیت نخواهد بود.
منبع مهر

به گزارش علمدار بصیر: سعید معروف  گفت‌: کوبا نمی‌خواست بار دیگر مقابل ایران تن به شکست دهد. ما مثل دیروز کار سختی مقابل این تیم داشتیم. فکر می‌کنم مردم شاهد بازی خوبی بودند. خوشبختانه موفق شدیم با دفاع روی تور خوب مقابل حریف امتیاز بگیریم. اگرچه در شروع مسابقه قدری اشتباه داشتیم اما از ست دوم به بعد قدری کم‌اشتباه‌تر کار کردیم.
وی افزود: شاید در آغاز این رقابت‌ها هیچ‌کس انتظار نداشت که بتوانیم از کوبا در خانه‌اش پنج امتیاز بگیریم اما حالا این هدف محقق شد و خوشحالم که این هدف مهم و ارزشمند محقق شد.
منبع ایسنا

"از کودکی آرزو داشتم روزی یونیفورم نظامی بر تن کنم. همیشه می‌خواستم مثل یک سرباز، به وطنم خدمت کنم. به محض اینکه وارد هفده سالگی شدم، از مادرم رضایت‌نامه گرفتم و برای پیوستن به نیروی دریایی ثبت نام کردم."

وی افزود: "دو سال از پیوستنم به سپاه تفنگداران دریایی گذشته بود که یکی از مسئولان مافوقم به من تجاوز کرد. از آن لحظه، رویای من مثل تُنگ بلوری شکست. هزار تکه شد. آن قدر افسرده و مضطرب شدم که زندگی برایم تیره و تار شد. آن افسر مافوق رویای من را دزدید. آن قدر شکسته و مایوس شدم که بالاخره در سال 2006 از نیروی دریایی بازنشسته شدم."

جرامایا، روی ویلچر می‌نشیند. یک دوچرخه ویژه معلولان هم دارد که با آن حتی در مسابقات مقدماتی پارالمپیک شرکت کرده است. شناگر ماهری هم هست. مدال‌های ملی در رشته شنای معلولان دارد. با این همه، جرامایا یک معلول جنگی نیست.

وی در این زمینه گفت: "سال 2009 بود. تنها چند ماه از ازدواج دومم گذشته بود. دور و برم همه چیز خوب بود اما یک دفعه احساس کردم دیگر تاب و تحمل‌ام تمام شده. خاطرات آن تجاوز لعنتی. شکستن‌های پی در پی در درون خودم. احساس عجز و ناتوانی در پیدا کردن مفهوم دوباره "مرد بودن"، و هزار علت دیگر برای افسرده بودن و مضطرب شدن. طاقتم تمام شده بود. یک روز در ماه اکتبر، کلت 9 میلیمتری که داشتم را برداشتم. گذاشتم وسط قفسه سینه و ماشه را کشیدم... بعد که به هوش آمدم فهمیدم چون مست بودم، دستم لرزیده و گلوله به جای قلب ستون فقراتم را شکافته. از آن روز فلج شدم."

جرامایا افزود: "با این که دادگاه در نهایت آن افسر نیروی دریایی را مقصر شناخت و از نیروی دریایی با خفت و خواری اخراج شد اما هنوز اسمش در نقشه جرم و جنایت به عنوان یک "متجاوز جنسی" ثبت نشده. دادگاه گفت که این کار را برای حفاظت از حریم خصوصی او انجام می‌دهد اما من می‌خواستم که نام و مشخصات او بروی نقشه جرم و بزهکاری که در دسترس همه مردم آمریکاست، درج شود تا همسایگان و هم محلی‌های او بدانند که یک متجاوز جنسی ممکن است در کمین دائمی آنها باشد."

فضای نظامی آمریکا، زمینه‌ساز تجاوز جنسی در ارتش

جرامایا به تازگی در مستندی به نام "عدالت موجود نیست" حضور یافته و در کنار چندین قربانی دیگر داستان خود را با مردم آمریکا در میان گذاشته است. این مستند جدید بعد از موفقیت فیلم "جنگ نامرئی" ساخته شد.

مستند جنگ نامرئی که محور اصلی آن تجاوز به زنان در ارتش آمریکاست امسال حتی به فهرست پنج فیلم برتر نامزد جایزه اسکار راه یافت. این مستند موضوع بحث و تبادل نظر گسترده‌ای در ماههای اخیر شده است. به طوری که پنتاگون، وزارت دفاع آمریکا در چند ماه گذشته ناچار شده بارها با انتشار بیانیه به موضوع افزایش آمار تجاوز جنسی در اماکن نظامی واکنش نشان دهد.

جرامایا به تازگی در مستندی به نام "عدالت موجود نیست" شرکت کرده و به همراه چند قربانی دیگر داستان مورد تجاوز جنسی قرار گرفتن‌اش را بازگو می‌کند.

در گزارش جدیدی که پنتاگون منتشر کرده، تعداد شکایات مرتبط با آزار جنسی و تجاوز در سال 2012 بیش از 26 هزار پرونده اعلام شده که حدود 14 هزار از موارد آن مربوط به مردان است؛ یعنی 53 درصد.
به عبارت دیگر، بنابر این گزارش و برخلاف "باور عمومی"، تعداد مردانی چون جرامایا که در اماکن نظامی مورد آزار جنسی و تجاوز قرار گرفته اند از زنان بیشتر است.

"لورا لینچ"، روان درمانگر، در مستند "عدالت موجود نیست" ریشه شکل گیری این پدیده در محیط های نظامی را چنین تشریح می‌کند: "از نظر من، عواملی چون سلسله مراتبی بودن و قدرت مافوق بر زیردست، زمینه ساز آزار جنسی در ارتش است و آنچه عامل آشکارساز این پدیده محسوب می‌شود، تمایل به زورگویی و تحقیر زیردست در چنین محیط‌هایی است. این تمایل در همه سطوح حتی رده‌های بالای ارتش هم مشاهده می‌شود."

با این حال، نکته جالب توجه شاید این باشد که از میان این 26 هزار شکایت که پنتاگون در گزارش امسال خود نامبرده، تنها حدود 300 پرونده برای بررسی نهایی به مراجع قضایی ارجاع داده شده است.