حضرت فرمود : گمان مى‌کنى که من فراموشت مى‏‌کنم؟

اندکى در خودم اندیشیدم و با خود گفتم: او براى شیعیانش دعا مى‏‌کند و من نیز از شیعیانش هستم.
آن‏گاه گفتم: نه، فراموشم نمى‌کنید.

فرمود : از کجا فهمیدى؟

گفتم : من از شیعیانت هستم و شما برایشان دعا مى‌‏کنید.

فرمود : آیا متوجّه چیز دیگرى جز این شدى؟

گفتم : نه

فرمود : هرگاه خواستى بدانى که نزد من چه جایگاهى دارى، ببین من نزدت چه جایگاهى دارم.

متن حدیث:

الحسن بن الجهم : قُلتُ لِأَبِی الحَسَنِ علیه ‏السلام : لا تَنسَنی مِنَ الدُّعاءِ .
قالَ : (أ)وَتَعلَمُ أنّی أنساکَ ؟
فَتَفَکَّرتُ فی نَفسی وقُلتُ : هُوَ یَدعو لِشیعَتِهِ وأنَا مِن شیعَتِهِ ، قُلتُ : لا ، لا تَنسانی .
قالَ : وکَیفَ عَلِمتَ ذلِکَ ؟
قُلتُ : إنّی مِن شیعَتِکَ ، وإنَّکَ لَتَدعو لَهُم .
فَقالَ : هَل عَلِمتَ بِشَیءٍ غَیرِ هذا ؟
قُلتُ : لا .
قالَ : إذا أرَدتَ أن تَعلَمَ ما لَکَ عِندی فَانظُر (إلى) ما لی عِندَکَ .