علمدار بصیر: برخی بر این باورند که فقط باید به قرآن عمل کرد و قرائت و حفظ آن فایده ای ندارد. آیا این باور غلطی نیست؟ آیا این باور غلط مقدمه ای برای مهجوریت قرآن و در واقع بی بهره ماندن افراد از این کتاب نورانی نیست؟

فردی طی نامه ای از آیت الله بهجت خواستار پاسخگویی و راهنمایی ایشان در این باره و نظرات گمراه کننده برخی افراد در این باره شد. وی در از ایشان پرسید:« می خواهم حافظ قرآن باشم امام عده ای می گویند حفظ و قرائت قرآن چه توفیقی دارد، قرآن را فقط و فقط باید عمل کرد، قرآن حکمت است، کتابی برای قرائت نیست، لطفا راهنماییم کنید؟»

 ایشان در پاسخ به این پرسش و تمامی کسانی این باور غلط را دارند، فرمودند:« شخص منحرفی گفته است: قرآن کتاب حکم و کتاب علمی است و باید به آن عمل شود و خواندنی نیست! آیا همه ی آیاتش حکم است و هیچ خواندنی ندارد؟ هر قضیه ای را که قرآن نقل می کند، در اظهار مطلب به طور یقین کمتر از واقعیت آن نیست، بلکه بالاترین ارائه و اظهار در قرآن است. کسی که به یاد خدا باشد، به منزله جلیس و هم نشین و مُجالس خداست، آیا اگر کسی با کلام خدا به یاد خدا باشد، آن وقت چه می شود؟!  قرائت قرآن، حکایت عن الله، و حکایت عن الله بکلام الله است. خدا می داند چه استفاده هایی از این گونه قرائت می شود کرد.