به گزارش علمدار بصیر: روزنامه رسالت در سرمقاله امروز خود نوشت: پیروزی دکتر حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری 92 پیروزی گفتمان اعتدال و تدبیر تلقی شد.اگر این تلقی درست باشد باید آن را ظهوری فرخنده برای گفتمان عقلانیت و اعتدال دانست؛
هر چند وظیفه روشنفکران باورمند به عقلانیت آن است اجازه ندهند هر چند ظهور گفتمان عقلانیت و اعتدال مقارن با دولت روحانی شد؛ با پایان کار این دولت این رویکرد نیز خاتمه یابد بلکه بایسته است که آن را در این فرصت از یک رویکرد به یک فرهنگ تبدیل نماییم؛لازمه این امر نگاهی واقع‌بینانه به واقعیت های سیاسی است.در این زمینه شخص دکتر روحانی که این قرعه خیر به نام او افتاده است وظیفه ای دشوار دارد.نگارنده بر این باور است که تامل در نکات زیر می تواند  برای دولت ملقب به اعتدال و تدبیر مفید باشد.

1.واقعیت آن‌است که دولت روحانی در فضایی از خوشبینی روی کار آمده است و از جهت اقبال نسبی اصولگرایان و اصلاح طلبان موقعیتی ممتاز دارد ولی براین باورم که این فضا بدلیل فقدان پشتوانه اجتماعی ایدئولوژیک برای تیم روحانی بسیار شکننده است.دولت های اصولگرا و اصلاح طلب در زمان خود هر چند هیچ‌کدام طیف گسترده ای از دو جناح را بسوی خود جذب نکردند ولی حامیانی ایدئولوژیک و پابرجا  داشتند که در بحران ها  قابلیت اتکا داشتند.دولت روحانی فضای مثبت گسترده تری پیش رو دارداما در صورت قرار گرفتن در بحران نه تنها حامیان ایدئولوژیکی ندارد بلکه مابین دو فک جناحی گیر خواهد افتاد.

2. روحانی فرصتی حداکثر دوساله برای پی ریزی سریع زیر ساخت مستحکم برای دولت خود در اختیار داردوالا موقعیت برای او سخت خواهد شد.این دو سال  حاصل عدم اعتماد به نفس فعلی اصلاح طلبان و خوشبینی موقت اصولگرایان به دولت روحانی است.ظرف دو سال آینده به مرور اصولگرایان تند رو به بازیابی خود خواهند پرداخت و پاره ای از شکاف های عملیاتی و دیدگاهی میان اصولگرایان معتدل و روحانی هم قهرا آشکار خواهد شد.از سوی دیگر؛اصلاح طلبان فعلا به اتحادی از سر ناچاری با روحانی دست زده اند؛آنها برای انتخابات مجلس برنامه داشته و در صورت کسب موقعیت بهتر دیگر با زبان فعلی با روحانی سخن نخواهند گفت.در آن صورت موازنه منفی فعلی در دوجناح که فضای تنفس برای روحانی ایجاد کرده است در بدترین حالت سریعا به موازنه فشار دو سویه به روحانی تغییر جهت خواهد داد . روحانی برای بقا مجبورخواهد شد یا در میان دو منبع فشار گرفتار آید یا به یک سو گرایش یابد و این پایان میانه روی خواهد بود.

3. در رویکرد دولت روحانی نوعی تقلیل گرایی به چشم می خورد که می تواند آثار و تبعات سنگینی برای دولت او و نیز کشور داشته باشد.منطق پشت نمایه ساده سازی شده " کلید" که به جامعه انتقال داده شد این بود که  کلید قفل مشکلات اقتصادی دربهبود روابط دیپلماتیک ما با کدخدای دهکده جهانی است.این برداشت جدا از دقیق نبودن آن، به‌دلیل آنکه جدی انگاشته شده و غربی ها هم این منطق عملیاتی را دریافته اند؛قیمت گشایش قفل روابط را بالا برده و عملا تمامی حیثیت دولت در گرو گشایش قفلی قرار می گیرد که کلیدش تماما در دست دولت روحانی نیست.

4. شخصیت روحانی در محیط دیپلماتیک- امنیتی با غلبه دیپلماسی شکل گرفته است؛طبعا انسان در تفسیر اوضاع و حل مسائل ناخودآگاه به ابزار مانوس رجوع می کند؛لذا دولت روحانی "دیپلماسی محور" خواهد شد.این مسئله اثرات مثبت و در همان حال آثار منفی خواهد داشت.روحانی با تجربه امنیتی - دیپلماتیک خودخوب می داند در پس ادبیات فاخر و بازی های ظریف دیپلماتیک واقعیتی بس خشن وجود دارد که به کلمات روح و نیز واقعیت خواهد داد؛قدرت! تمامی مانور روحانی در حوزه دیپلماسی با سنجش اولیه غربی ها مواجه خواهد شد تا آنها دریابند که پشت  ادبیات فاخر،دیپلماتیک و هوشمندانه روحانی مایه های قدرت واقعی وجود دارد یاخیر؟ و قدرت در حفظ ارتباط با کانونی است که نگاهش به دیپلماسی، انقلابی است نه دیپلماتیک محض.

 5. تردیدی نیست میان زبان مفاهمه با توده داخل کشور و زبان مفاهمه با دولت ها تفاوت وجود دارد.به همان اندازه که صحبت کردن با زبان وزارت کشور در وزارت خارجه غلط است؛صحبت کردن با توده ها با زبان و ژست دیپلماتیک محض نادرست است.دلیل آن هم روشن است؛توده ها نتیجه سریع وملموس می خواهند ولی روابط دولت ها استراتژیک و زمانبر است.گفته می شداشتباه دولت احمدی نژ اد استفاده از ادبیات کوچه بازاری در دیپلماسی بود؛آیا روحانی این اشتباه را از سوی دیگر تکرار می کند؟طبیعی است باید با ادبیات فاخر و مودبانه سخن گفت اما مرزنقش ها رانباید در هم ریخت.

6. در موارد مختلف تاکید کرده ام که کلید قدرت دولت روحانی در رسانه ها برای مدیریت برداشت و توقعات در داخل و خارج است ولی دولت روحانی هنوز توجه لازم را به این مسئله نداشته است؛فقدان استراتژی احمدی نژاد در حوزه رسانه که اورا در افکار عمومی به حاشیه های بی حاصل کشاند متاسفانه در دولت روحانی هم ادامه دارد.آنان که قدرت رسانه را کم می انگارند در مورد قدرت خود دچار برآورد نادرست هستند.فضای خوشبینی سریعتر از آن چه که تصور کنید توسط رسانه ها به فضای یاس و بدبینی تبدیل می شود ؛روحانی نباید رویکردهای خود را با فضای مثبت و آرام کنونی تنظیم کند؛هنوز ماه عسل است؛باید مهره ها و رویکردها را برای لحظات سخت برگزید؛نبرد هنوز آغاز نشده ولی زودتر از آن که تصور می رود آغاز خواهد شد؛روزهای سختی در راهست؛آماده شوید!