محمدعلی نجفی متولد 23 دی1330،در تهران از بنیان‌گذاران حزب کارگزاران سازندگی است؛ نجفی یکی از گزینه های چالشی مجلس است.

او هم‌اکنون یکی از اعضای شورای شهر تهران و عضو هیئت علمی (بازنشسته) دانشکده ریاضی و علوم کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف است. او از 1360 تا 1364 در دولت‌های دکتر باهنر، مهدوی کنی و مهندس موسوی وزیر فرهنگ و آموزش عالی و در دولت هاشمی رفسنجانی وزیر آموزش و پرورش ایران بود، در دولت اول خاتمی رییس سازمان برنامه و بودجه بود.

او همچنین وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش دولت روحانی است.



نجفی بیش از آنکه بعنوان یک چهره فرهنگی شناخته شود، بعنوان یک فعال سیاسی شناخته می شود، وی از افرادی است که در فتنه 88 با سرکشی از خانواده های فتنه گران بازداشتی حمایت خود را از آنان اعلام داشت، همچنین تا امروز اعلام برائت از فتنه گران نکرده است.



از دیگر انتقاداتی که به محمد علی نجفی وارد است مدارک تحصیلی وی است، همانطور که از نام وزارت آموزش و پرورش پیداست، این وزارتخانه علاوه بر پرداختن به موضوعات آموزشی به مسئله پرورش و تربیت دانش آموزان نیز می پردازد، در صورتی که وزیر پیشنهادی این وزارتخانه هیچ مدرکی مبنی بر تحصیلش در رشته های مربوط به علوم تربیتی ندارد، و از طرفی به اعتراف خود نجفی وی حتی یک روز در مدرسه ای بعنوان معلم ایفای نقش نکرده است.



محمد علی نجفی در جلسه روز گذشته مجلس ادعا کرد از میان 22 موضوع طرح تحول آموزش و پرورش برای 20 عنوان برنامه مکتوب دارد، حال باید دید برنامه های مورد ادعای ایشان اعتبار اجرایی دارد یا خیر؟ در برنامه ارائه شده متاسفانه رجعتی به گذشته شده است مانند بازنگری در سند تحول، بازنگری در بودجه ایمن سازی مدارس، نداشتن برنامه برای ارتقای کیفیت مدارس دولتی، نداشتن برنامه جهت تثبیت نظام آموزشی به منظور جلوگیری از اعمال سلیقه.



از طرفی دوستان، همفکران و پشتوانه ی محمد علی نجفی سیاستمدارانی چون  سید محمد خاتمی و میرحسین موسوی هستند، اگر عملکرد سیاسی این افراد و نقش موثرشان در فتنه را در نظر نگیریم، باید دید این گروه با ریاست مادام العمر بر فرهنگستان فرهنگ و هنر و بنیاد باران، که هردو نهاد یکی دولتی و دیگری خصوصی وظیفه برنامه سازی برای جمهوری اسلامی را دارد، چند برنامه عملی و راهبردی تحویل نظام داده اند؟ آیا افرادی که همه چیز و همه کس را با عینک سیاست زدگی می بینند توان ارائه طرحی بی طرف را دارند؟



امروز شخصی بعنوان یکی از مهمترین وزارتخانه های کشور معرفی شده است که بینش سیاسی و قدرت تصمیم گیری و درحد فتنه 88است، هرچند به گفته نجفی، وی پس از سخنرانی تاریخی مقام معظم رهبری، سکوت کرده و بعد از آن بطور علنی از فتنه گران حمایت نکرده است، اما آغاز این فتنه با ادعای تقلب بود، ایشان دارای چگونه بینشی است که ادعای تقلب را پذیرفت و با آن همراه شد؟ همچنین دارای چگونه بینشی است که هنوز تفاوت فتنه و اعتراض مردمی را درنیافته و در مقابل دشمنان نظام سکوت کرده است.



آیا والدین حاضرند فرزندان خود را به مدارسی بفرستند که شخص اول وزارتخانه اش سطح بینش و پردازش اش تا این حد است؟


همچنین از دیگر وزرای پیشنهادی دولت به مجلس، بیژن زنگنه بعنوان وزیر نفت است.

بیژن نامدار زنگنه متولد1331، کرمانشاه فعال اقتصادی و سیاستمدار اصلاح‌طلب ایرانی است.

بیژن زنگنه و عباس یزدان پناه از جمله افرادی هستند که ید طولایی در انعقاد قراردادهای نفتی خارجی دارند، یکی از این قراردادها "کرسنت" نام دارد.

قراردادی که بین حمید ضیا جعفر عراقی الاصل مدیر عامل شرکت نفت کرسنت به عنوان دلال و واسطه امارات و مدیران شرکت ملی نفت در دوران بیژن زنگنه و زیر نظر وی منعقد شد تا گاز ایران به مدت 25 سال و به یک چهاردهم قیمت واقعی در اختیار اماراتی ها قرار گیرد.



بر این اساس در ابتدای امر دلالان و واسطه هایی با مدیریت یک آقازاده مشهور وارد مذاکره با حمید ضیا جعفر می‌شوند.

ماجرای قرارداد کرسنت طویل تر از آن است که در این نوشتار بگنجند و تنها ذکر این نکته کافیست که روحانی رئیس جمهور ایران، در آذرماه سال 1381 و از جایگاه دبیر شورای عالی امنیت ملی با ارسال نامه‌ای خطاب به آقای سید محمد خاتمی، رئیس‌جمهور وقت، به عملکرد بیژن زنگنه، وزیر نفت کابینه اصلاحات اعتراض کرده و اقدام ایشان در انعقاد قرارداد نفتی «کرسنت» را غیر قانونی و از طریق «واسطه» دانسته و این قرارداد را دارای آثار منفی فراوان برای جمهوری اسلامی ایران دانسته بود.



حال پرسش این است که آقای روحانی چگونه فردی را بعنوان یکی از وزارتخانه های کلیدی دولت معرفی کرده است که خود بارها در نقد عملکردش نامه نگاری کرده است؟

در این برهه حساس تیز بینی نمایندگان ملت بر سرنوشت کشور بسیار تاثیر گذار است و باید دید آیا نجفی و زنگنه رای اعتماد از بهارستان خواهند گرفت؟

منبع:دانا