به گزارش علمدار بصیر: گره کور رفتارسیاسی برخی خواص را که می شد با دست بازش نمود، با کج سلیقه گی و رفتار دور از شان آنها، در غائله 88 شاید دیگر با دندان هم نشود باز کرد! و این مقدمه ای گردید تا برخی ها که عدم بصیرت شان را لازم بود به اثبات برسانند به میانه میدان قدم بگذارند و به ایفای نقشی بپردازند که متاسفانه شادکامی دشمنان را بدنبال داشت و تلخی این رفتار بر کام دوستداران انقلاب و نظام و ولایت نشست.

اما آنچه که در این سالها و مخصوصا پس از فتنه 88 همواره انقلاب و ارزشهای والای انسانی آنرا تدوام بخشیده است بی شک شهدا بوده اند و یادگاران آنها که چون ستاره بر آسمان تاریخ این مرز و بوم می درخشند . 

افرادی که رفتار و گفتارشان در بزنگاه های تاریخ می تواند خود چراغ هدایتی باشد تا مردم در غبار شک و تردید مانده را به سر منزل مقصود رساند، و اما اگر خدایی نکرده این عزیزان راه به خطا بروند، مسئولیت گام در راهی که گذاشته اند و انحراف دیگران نیز بر شانه هایشان تا ابد می ماند.

بنا بر این گزارش، همواره مطالعه وصیت نامه شهدا می تواند سره از ناسره را نمایان سازد شهدایی که بر میثاق شان یعنی تبعیت محض از فرامین ولایت فقیه اصرار ورزیدند و سفارش اکثرشان به خانواده ها و بازماندگانشان راهی بوده است که آنها را به نتیجه رسانده است و آنهم استقامت ورزیدن در پشتیبانی از ولایت مطلقه فقیه.

اگر ولایت فقیه را در این روزگاری که فتنه های عظیم بلاد اسلامی را در می نوردد علت استحکام نظام و انقلاب اسلامی ایران بدانیم پس چه جای شک به سخن حضرت امام (ره)که فرمودند: پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت شما آسیبی نرسد.

این مقدمه بهانه ای شد تا شاید خانم فاطمه چهل امیرانی را بر آن بدارد کمی بدور از احساساتی که وجودشان را فرا گرفته است بیندیشند تا با موضعگیری هایی که از آن بوی مخالفت با ولایت فقیه استشمام می شود خدایی نکرده خود را در برابر خون شهیدش یعنی شهید حاج مهدی باکری قرار ندهد.

انتظار این روزهای دلسوزان انقلاب از برخی خانواده های شهدا بیش از این است، رسم مروت و اطاعت بر این استوار است که در راه ولایت و رهبر ذوب باشند.

ای کاش همسر محترمه شهید باکری، همچون دیگر خانواده های شهدا رفتار می کردند و سعی نمی کردند خویش را تا این حد تنزل مقام بدهند تا به عنوان تریبون اعتراضی معرفی شوند که خواست دشمنان است.

شهدای اسلام و انقلاب قطعا برای بدست آوردن زندگی دنیایی جان بر طبق اخلاص نگذارده اند و ای کاش ایشان به چشم دنیایی بندگان خدا از ارزش شهیدشان کم نکنند هر چند که جایگاه آخرتی شهدا محفوظ است و به قول سید شهیدان اهل قلم ما مرده ایم و شهدا زنده اند.

اگر به راستی سخن شهید باکری در جان ایشان نشسته باشد باید بدانند مخالفت با فرامین رهبری که فصل الخطاب است گناهی است که قطعا نیاز به پاسخ در برابر شهیدی خواهد داشت که بر سر همین ولایت جانش را هدیه کرده است.

نیاز این روزهای کشور قطعا گذشتن از کوچه اختر نیست، نجیب بودن و نانجیب بودن انسان نیز باید بماند برای خداوند که به پرونده هر انسان عیارش را مشخص خواهد کرد اما این موضوع که انسانی همچون خانم چهل امیرانی که از بیت شهید باکری هستند بشود تریبون نامحرمان انقلاب! قابل تامل است.

ای کاش همه یاد می گرفتند که در برابر قانون مطیع باشند همان قانونی که میرحسین و کروبی از مجرایش گذشتند و سالیان سال در عرصه سیاسی و اجتماعی به لطف آن حضور داشتند و به همگان معرفی شدند اما با شکست در یک رقابت، تاب و تحمل از دست دادند و شدند بازیگر سناریوی دشمنان نظام.

ای کاش به جای رفتن به کوچه اختر، قبله واقعی عذر خواهی را بیابید تا شاید به خود آیید و در مسیر انقلاب همان زینبی باشید که شهید باکری در وصیت نامه اش از شما انتظار داشته اند.