به گزارش علمدار بصیر: مساله ورود زنان به ورزشگاه ها در ایران همیشه مساله مهمی بوده است و با ممنوعیت هایی همراه با واکنش زنان روبه رو بوده است. این واکنش زنان در اعتراض به ممنوعیت ورودشان به ورزشگاه حتی باعث شد که در زمان ریاست جمهوری خاتمی و در یک بدعت به خانم ها اجازه داده شد تا در یک دیدار حساس فوتبال در ورزشگاه آزادی حضور داشته باشند، این اتفاق زمانی رخ داد که سید محمد خاتمی رئیس جمهور وقت ایران با هیات همراه از درب اصلی مجموعه ورزشی آزادی عبور کردند و با صحنه تجمع دختران روبه رو شدند، و وی اجازه حضور خانم ها را در ورزشگاه تنها برای یک مسابقه یعنی دیدار ایران و بحرین صادر کرد و حتی در جشن صعود تیم ملی به مسابقات جام جهانی هم خانم ها حضور داشتند.

البته این موضوع در دولت احمدی نژاد نیز پیگیری های زیادی شد و بارها احمدی نژاد و برخی از اعضای هیات دولت اعلام کرده بودند که زنان حق حضور در ورزشگاه ها را برای دیدن بازی تیم مورد علاقه شان دارند تا جایی که این صحبت ها مخالفت برخی افراد را برانگیخت که دیدن بدن مرد برای زن جایز نیست و احمدی نژاد را مجبور به واکنش کرد.

احمدی نژاد در پاسخ به آنها در یک محفل دانشجویی گفته بود :" یک خانم برای آنکه به استادیوم بیاید، حتی اگر بازی مهمی مثل بازی های شهرآورد نباشد، باید حداقل دو ساعت زودتر از محل زندگی اش به سمت استادیوم حرکت کند، برای تماشای بازی هم باید بلیط تهیه کند و این غیر از هزینه رفت و آمد و خورد و خوراکش است، تقریبا دوساعت زمان صرف تماشای فوتبال می شود و برای بازگشت به منزل هم با احتساب ترافیک، یک تا یک ساعت و نیم زمان صرف کند. البته لباس فوتبالیست ها هم  طوری است که با جوراب ساق بلند و شورت ورزشی بازی می کنند که تنها قسمت کوچکی از زانوی آنان معلوم است. آیا منطقی است که یک خانم با صرف این مقدار زمان و هزینه به این انگیزه به استادیوم بیاید که آن قسمت زانوی مردان را ببیند؟ آیا جذابیت بازی و هیجانات استادیوم اجازه می دهد کسی همچون نگاهی به این مسئله داشته باشد؟ آیا اصلا بانوان ما اینگونه هستند؟ من این حرفها را خلاف شان بانوان ایرانی می دانم."

 اما این درگیری ها بر  سر حضور زنان در این چند سال خلاصه نشده است و باید گفت تاکنون چندین بار زنان به استادیوم آزادی رفته اند و اولین این حضور هم بی دعوت بوده است، درست پس از بازگشت تیم ملی فوتبال از بازی جنجالی ایران و استرالیا که تیم ملی ایران به جام جهانی 98 راه یافت. البته پس از آن نیز ورزشگاه آزادی چند باری حضور زنان را تجربه کرده است. در بازی آلمان و ایران که زنان صندلی های زرد رنگ و زیر جایگاه اختصاصی خبرنگاران حضور یافتند و بازی ایران و بحرین در زمان ریاست جمهوری سید محمد خاتمی.

البته این ممنوعیت زمانی که سیاسیون به آن نیاز داشته باشند برداشته می شود، یعنی در مواقعی که سیاسیون کشور قصد بر پایی میتینگ های تبلیغاتی را داشته باشند حضور زنان در ورزشگاه آزاد شده و اتفاقا مورد استقبال نیز قرار می گیرد که در برخی مواقع به سبب اقداماتی که صورت می گیرد این گونه حضور زنان با اخلاق اسلامی هم سویی ندارد.

بارها در طول سالهایی که خانم ها حق ورود به ورزشگاه ها برای تشویق تیم ملی و ورزش کشور را نداشتند دیدیم که چطور همین خانم ها برای تشویق عده ای افراد سیاسی به ورزشگاه دعوت شده اند و حضور پیدا کرده اند که حتی گاهی اوقات با صحنه های اختلاط زن و مرد و رقص و پایکوبی نیز همراه بوده است. بارها شاهد مراسم ها و میتینگ های سیاسی در این ورزشگاه ها بوده ایم که زنان نیز پا به پای مردان برای تشویق شخص سیاسی شرکت کرده اند، شاید این حاکی از اهمیتی است که سیاسیون به خود می دهند و یکی از اساسی ترین مشکلات کشور ما از ابتدا نیز همین بوده که بیشتر سیاستمردان کشور مصلحت خود را ترجیه داده و در اولویت قرار داده اند.

حضور خانم ها در ورزشگاه ها و اختلاط با مردان در کشور های اسلامی باید ممنوعیتی داشته باشد ولی این موضوع باید همراه با عدالت باشد و نه اینکه اختلاط و گناه اگر برای ما باشد و در راستای اهداف سیاسی و اگر گناهی هم شد موردی ندارد ولی در راستای ورزش ملی حرام است.

منبع:عصر امروز