برخورداری از توان جوانی، توأم با تجربه، بی‌شک می‌تواند یک وزیر را در طول مسیر دشوار وزارت یاری کند تا تصمیمات صحیح را گام‌به‌گام پیش ببرد.

مسأله جوان‌گرایی تنها و تنها با گردش نخبگان در یک اجتماع فراهم می‌شود؛ یعنی کسانی که دوره‌ای در مسؤولیت اجرایی بوده و از تجربه مسؤولیت خود بهره برده‌اند در دوره‌های بعد وارد اتاق‌های فکر شده و جای خود را به نخبگان جوان‌تر بدهند تا هم پشتوانه تجربی یک نظام تقویت شود و هم انرژی و نشاط جوانی از دولت گرفته نشود.

در این گزارش با بررسی سن وزیران دولت‌های پس از دفاع مقدس به آمار و نتایج مهمی می‌رسیم که نشان می‌دهد دولت‌های پس از جنگ به مرور به‌سوی پیرتر شدن حرکت می‌کنند و این  موضوعی است که دولت "تدبیر و امید" باید برای حل آن تصمیمی جدی بگیرد.

بهترین جا برای تجلی شعار "تدبیر" شورایی متشکل از مشاوران مسن و باتجربه و وزرای دولت‌های سابق است و بهترین جا برای تجلی شعار "امید" دولت یازدهم، کابینه قوه مجریه است که نیاز به توان بالای اجرایی و تحرک و نشاط بالا دارد که این عنصر، همواره طی سال‌های اخیر مورد تأکید مقام معظم رهبری نیز بوده است.

استفاده از مدیرانی که انرژی و ریسک‌پذیری جوانی را دارند و البته دارای تجربه‌های مدیریتی نیز هستند می‌تواند این معضل را حل کند؛ البته در این راه استفاده از بدنه دانشگاه‌ها نیز کمک بسیاری به رئیس دولت یازدهم خواهد کرد.

در ادامه نتیجه بررسی سن وزرای شش کابینه پس از دفاع مقدس می‌آید. در این آمار سن وزرا در ابتدای تصدی پست وزارت آورده‌شده و البته آمار دقیقی از سن برخی وزرا وجود ندارد که در گرفتن میانگین سن اعضای کابینه این مسأله در نظر گرفته‌شده و این افراد در گرفتن میانگین محاسبه نشده‌اند.