حماسه حضور دشمن‌شکن ملت ایران در انتخابات در شرایطی رقم خورد که سردمداران جبهه استکبار وگروه‌های اپوزیسیون همسو با آنها تا آخرین روز علیه این انتخابات سیاه‌نمایی کرده و درصدد از رونق انداختن آن بودند.
به گزارش علمدار بصیر: مقامات آمریکایی، انگلیسی و کانادایی از جمله چهره‌های غربی بودند که به ویژه طی یک ماه اخیر علی‌الدوام مدعی شده بودند انتخابات ایران آزاد و سالم و عادلانه و رقابتی نیست و آن را به مشروعیت نمی‌شناسند. به گزارش العربیه آخرین بار نیز جان کری چهارشنبه گذشته مدعی شد با توجه به رد صلاحیت نامزدها، ما انتخابات ایران را آزاد و سالم نمی‌دانیم و پذیرش چنین ادعایی بسیار سخت است.
همزمان و در حالی که طیفی گسترده از گروه‌های ضد انقلاب به تحریم انتخابات پرداخته بودند، شبکه رسانه‌ای ضد انقلاب سیاه‌نمایی خود علیه انتخابات را شدت بخشید. به عنوان مثال ارگان گروهک اتحاد جمهوری‌خواهان روز چهارشنبه در تحلیلی تصریح کرد حاکمیت روز جمعه حماسه می‌خواهد و ما رای نمی‌دهیم. ما با رای ندادن خود از موجودیت اپوزیسیون دفاع می‌کنیم. ما نمی‌توانیم به یکی از این 6 نفر که بهترینشان، کلید‌دار شورای امنیت ملی حکومت بوده، رای دهیم.
رژیم هر چهار سال یکبار انتصاباتی تصنعی را مهندسی می‌کند و متأسفانه برخی از نیروها نیز به خیال روزنه، در سیاه چاله می‌افتند و خواسته رژیم را تکمیل می‌کنند. در این انتخابات هیچ دگراندیشی اجازه شرکت ندارد. افتادن در دام انتخابات مهندسی شده، نشان از استیصال طیفی از اپوزیسیون دارد. حافظه تاریخی درباره اکبر رفسنجانی مخدوش نشده است. چطور یک شبه از او و نامزدش حر ریاحی ساخته می‌شود؟ به راستی چرا برخی نیروهای مستأصل و از تاریخ درس نگرفته، به استقبال فرمان ]آیت‌الله[خامنه‌ای برای خلق حماسه پیش می‌روند؟ راستی کارشان به کجا کشیده است؟ چرا باید از عنصر منفوری که در سخنرانی‌هایش جنبش دانشجویی سال 78 ]آشوبگران تیر ماه[ را اراذل و اوباش خواند، حمایت کرد؟ به کجا می‌رویم و تا کی باید خود را سردرگم سازیم؟ اگر ناتوان از امحاء و سرنگونی رژیم هستیم آیا باید به دامن رژیم و نیروهای آن پناه ببریم؟
ارگان گروهک اتحاد جمهوری‌خواهان که از ترکیب چند گروهک منحله تشکیل شده تصریح کرده بود: این انتخابات انتخابات ما نیست. ما در انتخابات مهندسی شرکت نمی‌کنیم رای نمی‌دهیم و مردم را دعوت به تحریم می‌کنیم. در طول چند ماه مطالبه آزادی زندانیان و موسوی و کروبی و تغییر شرایط انتخابات، تا حد نادیده گرفتن اتفاق سال 88 تنازل کرد و مدعی انتخاب بین بدتر و بدتر شدیم!
روانشناسی استیصال را می‌شود فهمید اما تمکین به آن را نه!
از سوی دیگر وبسایت بی‌بی‌سی فارسی در تحلیل مفصلی تصریح کرد مخالفان با شرکت در انتخابات، از موسوی و کروبی و ادعای تقلب عبور کرده‌اند. بی‌بی‌سی می‌افزاید: صرف رأی دادن و مشارکت در انتخابات به نظر می‌آید کنشی کم هزینه باشد. اصلاح‌جویان ادعا می‌کنند حتی به شرط عدم ایجاد موجی اجتماعی و یا خوانده نشدن آرا چیز زیادی از دست نداده‌اند اما این کار فواید غیرقابل چشم‌پوشی دارد.
تحلیلگر بی‌بی‌سی در عین حال نوشت: این جمله که راه رسیدن به دموکراسی تنها و تنها از صندوق رأی- بخوانید این صندوق رأی بخصوص- می‌گذرد این روزها بسیار تکرار می‌شود. این جمله معنایی ندارد جز به حاشیه راندن و حذف واقعیت جنبش سبز که از صندوق فراتر رفت. در حالی که در طی جنبش سبز نیروهای میانی این جنبش نیروی خود را به جای مبارزه با بنیان‌های مادی و زیربناهای قدرت در خش انداختن به رویه ایدئولوژیک حاکمیت صرف می‌کردند، همان نیروها امروز در اثبات بی‌فایده بودن عدم مشارکت می‌گویند «نظام به مشروعیت نیازی ندارد.» مهم‌تر اینکه، در توجیه تقلب نشدن می‌گویند تقلب حدی دارد و اگر موجی بزرگ به راه بیفتد حاکمیت توان این میزان تقلب را ندارد. بگذریم که پروژه تشکیک در تقلب سال 88 از طریق بخش جزواتی در چند ماه پیش در میان بخش‌هایی از اصلاح‌طلبان کلید خورده بود.
پایگاه اینترنتی اخبار روز نیز معتقد است: «اپوزیسیون کلنگی شده و در حال گدایی رسمی از رژیم و دامن زدن به توهم است.»
منبع: روزنامه کیهان
