علمدار بصیر: تابستان است و بساط عروسی به پا...

اما در این باورم که چرا رسم های گذشته ما به فراموشی و نمایش رسم های غربی گونه به مراسمات ما باز شده است.

در گذشته با صلوات و قرآن و اغلب با سفر به یکی از مکان های مقدس از جمله مشهد،کربلا و یا مکه راهی خانه بخت می شدند اما این روزها....

چشم و هم چشمی و تفلید کورکورانه از یکدیگر و بی توجهی به بار منفی آن باعث شده است مسیر برگزاری عروسی ها تغییر پیدا کند.

آنچه در برخی مراسمات مشاهده می کنیم چیزی است خارج از تصور که چرا آغاز زندگی با گناه مانوس می شود؟

چرا رسم های گذشتگان ما که سرشار از شادی و به دور از هرگونه گناهی بود را به فراموشی سپرده ایم و رسم هایی را جایگزین کرده ایم که نشانه های غربی در آن موج می زند و با بر چسب زدن باکلاس بودن آن، خود را گول میزنیم...

چند وقتی شده است که دلم از اقدامی که به تازگی در بین خانواده ها رسوخ پیدا کرده است گرفته و آن رقص مختلط افراد پس از مراسم عروسی است که در تالار برگزار می شود.

متاسفانه در بیرجند که همیشه بحث فرهنگی آن زبانزد بوده است اکنون مراسمات عروسی برگزار می شود که خارج از شأن این شهر می باشد و جای بسی تأسف و تأمل دارد.

مراسمات کنونی این روزهای بیرجند، رنگ و روی دیگری گرفته است که پس از صرف شام با کرایه کردن یکی از باغات اطراف همه ی افراد با ماشین های کارواش رفته ی خود، بوق زنان به آنجا رفته و خارج از هر حیا و غیرتی با وضعیت اسفناکی به رقص و پایکوبی می پردازند که بعضا تا نزدیکی سحر نیز ادامه دارد.

مسئولان فرهنگی نیز انگار در خواب غفلت هستند در حالی که باید هرچه زودتر به این موضوعات رسیدگی شود.

نباید بگذاریم قبح این گناه عظیم بشکند زیرا تبعات بعدی آن گریبانگیر شهر خواهد شد.

و سخن آخر..

دل امام زمانمان از کارهایمان خون است خواهشا بیش از این خون به دلش نکنیم...

پس بیاییم آنچه او می پسندد را انجام داده تا هدیه خود را از دستان پر مهرش بگیریم