به گزارش علمدار بصیر به نقل از سایت شیرازه رژیم بعثى عراق با تصمیم و طرح قبلى و با هدف بر انداختن نظام نو پاى جمهورى اسلامى ایران با حمایت‌هاى استکبار جهانى بویژه آمریکا در 31 شهریور1359 تهاجم گسترده‌اى را علیه ایران آغاز کرد و هشت سال دفاع مقدس حدیث ماندگار ملتى است که در راه دفاع از کیان مکتب، انقلاب و میهن اسلامى خویش قله هاى بلند رشادت و شهادت را در نوردید و دشمن را در رسیدن به اهداف خود ناکام کرد.

حسین پسر طلال بن عبدالله شاه پیشین و پدر عبدالله دوم شاه فعلی اردن و از خاندان هاشمی است که نسب خود را به محمد بن عبدالله بنیانگذار دین اسلام (فاطمه و فرزندشحسن) رسانده و مدعی هستند که او چهل‌ویکمین نواده از نسل محمد است.[1]

حسین در کالج ویکتوریا در اسکندریه، مدرسه هارو در انگلیس (در آن‌جا همکلاس و دوست فیصل پسرعمویش و پادشاه آینده عراق بود) و مدرسه نظامی سلطنتی سندهرست (مانند پدرش) تحصیل کرد. در 20 ژوئیه 1951 او که در کنار پدربزرگش عبدالله پادشاه اردن مشغول نماز جماعت در مسجدالاقصی بود، هدف تیراندازی یک فلسطینی قرار گرفت و زخمی شد.

با مرگ ملک عبدالله در این حادثه، فرزندش طلال بر جای او نشست و یک‌سال بعد با برکناری ملک طلال از مقام سلطنت به دلیل ابتلا به بیماری روان‌گسیختگی (اسکیزوفرنی)، حسین شانزده ساله پادشاه اردن شد.